1
00:00:02,100 --> 00:00:05,240
Więc zanurzmy się w SQLite. Ponownie otrzymaliśmy moduł

2
00:00:05,300 --> 00:00:11,100
obsługiwany przez expo, który instalujemy tak samo, jak instalowaliśmy również inne natywne moduły,

3
00:00:11,130 --> 00:00:12,120
a

4
00:00:12,120 --> 00:00:18,570
teraz tylko kilka krótkich słów o SQLite. SQLite to system bazy danych, który można powiedzieć, że

5
00:00:18,570 --> 00:00:22,840
jest dostępny zarówno na iOS, jak i na Androidzie, więc możesz szybko

6
00:00:22,860 --> 00:00:30,240
skonfigurować tam taką bazę danych, dzięki temu modułowi będzie to bardzo łatwe, a następnie możesz użyć składni SQL, podstawowej składni SQL do

7
00:00:30,570 --> 00:00:32,860
uruchamiania zapytań dla tej bazy danych.

8
00:00:32,940 --> 00:00:39,030
Teraz nie zagłębię się tutaj głęboko w składnię SQL, ponieważ oczywiście nie jest to kurs

9
00:00:39,030 --> 00:00:41,730
SQL, ale aby dowiedzieć się wszystkiego

10
00:00:41,730 --> 00:00:50,880
o tym, jak z niego korzystać, oczywiście sprawdź oficjalne dokumenty i załączyłeś również link z bardziej szczegółowym fragmentem, który nurkuje na temat korzystania

11
00:00:50,880 --> 00:00:56,550
z pakietu SQLite w aplikacji expo, w której można znaleźć więcej przykładów usuwania rzeczy

12
00:00:56,550 --> 00:01:02,460
itp. Znajdziesz także odwołanie do SQLite dla SQLite, w którym możesz dowiedzieć się więcej

13
00:01:02,460 --> 00:01:03,990
o składni SQL.

14
00:01:03,990 --> 00:01:06,630
Pokażę teraz podstawową składnię w tym module,

15
00:01:06,720 --> 00:01:10,360
ale dla wszystkich rzeczy, które możesz zrobić w swoich zapytaniach, dla

16
00:01:10,470 --> 00:01:17,170
wszystkich poleceń, które możesz wykonać, zdecydowanie sprawdź te zasoby. Teraz dodajmy SQLite, uruchamiając expo install expo-sqlite w

17
00:01:17,170 --> 00:01:24,010
naszym projekcie, który zainstaluje to w naszym projekcie tutaj i będzie działać tak jak wcześniej,

18
00:01:24,010 --> 00:01:27,250
nie jest wymagana żadna dodatkowa konfiguracja,

19
00:01:28,510 --> 00:01:32,720
a po zakończeniu instalacji możemy zacznij pracować z SQLite.

20
00:01:32,830 --> 00:01:35,750
Teraz praca z bazą danych obejmuje kilka rzeczy, na

21
00:01:35,770 --> 00:01:41,020
przykład musisz otworzyć połączenie z bazą danych, a jeśli baza danych jeszcze nie istnieje, co

22
00:01:41,020 --> 00:01:46,260
ma miejsce w przypadku pierwszego dostępu do niej w trakcie życia aplikacji, utworzy ona również

23
00:01:46,450 --> 00:01:51,070
tę bazę danych a po nawiązaniu połączenia z utworzoną bazą danych możesz oczywiście

24
00:01:51,070 --> 00:01:52,090
uruchamiać zapytania.

25
00:01:52,090 --> 00:01:57,310
W tym celu dodam folder pomocników z db. Jest tam plik js, którego nie

26
00:01:57,310 --> 00:02:03,220
trzeba robić, ale chcę mieć logikę bazy danych, aby pozostałe moje pliki pozostały szczupłe i że mam

27
00:02:03,220 --> 00:02:10,210
jeden plik, w którym możemy zobaczyć całą logikę bazy danych. Teraz możemy zaimportować SQLite z pakietu i, jak widać,

28
00:02:10,290 --> 00:02:13,810
składnia importu jest teraz nieco inna niż w przypadku innych pakietów.

29
00:02:13,980 --> 00:02:19,320
Zamiast importować gwiazdę jako SQLite z tego pakietu, instalujemy go tutaj z tą nazwaną składnią

30
00:02:19,320 --> 00:02:20,300
importu, poza

31
00:02:20,310 --> 00:02:22,180
tym, jest nadal bardzo podobny

32
00:02:22,500 --> 00:02:25,110
i teraz możemy zacząć używać tego pakietu tutaj.

33
00:02:25,260 --> 00:02:31,080
Teraz przede wszystkim utworzę stałą db, która zawiera odniesienie do mojej bazy danych, którą otrzymuję, uruchamiając

34
00:02:31,080 --> 00:02:34,290
otwartą bazę danych SQLite i tam przekazujemy nazwę bazy

35
00:02:34,290 --> 00:02:39,020
danych, która może być miejscami. db.

36
00:02:39,060 --> 00:02:43,980
Teraz to się połączy z bazą danych lub utworzy bazę danych, jeśli nie będzie w stanie jej znaleźć,

37
00:02:44,010 --> 00:02:48,990
więc kiedy uruchomiliśmy aplikację po raz pierwszy i nie trzeba nic więcej robić, aby uzyskać dostęp do bazy danych,

38
00:02:49,080 --> 00:02:50,370
więc to bardzo trywialne.

39
00:02:50,380 --> 00:02:55,110
Teraz ta linia kodu będzie wykonywana za każdym razem, gdy wykonamy ten plik, co skutecznie dzieje się,

40
00:02:55,170 --> 00:02:57,870
gdy pierwszy raz importujemy ten plik w dowolnym miejscu.

41
00:02:57,990 --> 00:03:04,320
Teraz chcę również dodać tutaj funkcję init przechowywaną w stałej, którą robię, aby zainicjować

42
00:03:04,320 --> 00:03:08,890
tę bazę danych i wyeksportuję tę funkcję jako nazwany eksport.

43
00:03:08,910 --> 00:03:15,300
Teraz w tej funkcji chcę się upewnić, że tworzymy tabelę podstawową, ponieważ bazy danych SQL współpracują z tabelami,

44
00:03:15,300 --> 00:03:21,450
które przechowują twoje rekordy, a rekordy są w zasadzie wierszami danych, które dodajesz do swojej tabeli.

45
00:03:21,450 --> 00:03:27,420
Teraz początkowo, kiedy tworzymy bazę danych, jest pusta, ale do przechowywania miejsc potrzebujemy tabeli, która

46
00:03:27,420 --> 00:03:29,200
może pomieścić te miejsca.

47
00:03:29,220 --> 00:03:35,190
Więc chcę mieć tutaj funkcję inicjującą, która faktycznie utworzy tę tabelę, jeśli jeszcze nie

48
00:03:35,190 --> 00:03:35,900
istnieje.

49
00:03:36,690 --> 00:03:44,780
Więc mogę użyć mojej stałej db, która wskazuje na tę bazę danych i uruchomić transakcję. Teraz transakcja jest metodą oferowaną przez pakiet SQLite

50
00:03:44,790 --> 00:03:50,220
w bazie danych, a wszystko to znajdziesz oczywiście w oficjalnych dokumentach, a

51
00:03:50,220 --> 00:03:51,560
ta metoda

52
00:03:51,780 --> 00:03:57,570
transakcji przyjmuje funkcję jako argument, który daje ci dostęp do obiektu transakcji,

53
00:03:57,660 --> 00:03:59,620
który dla ciebie tworzy.

54
00:03:59,750 --> 00:04:06,870
Pojęcie transakcji jest po prostu pojęciem, w którym ten pakiet ostatecznie gwarantuje, że twoje zapytanie jest zawsze

55
00:04:06,870 --> 00:04:13,200
wykonywane jako całość i że jeśli jakaś część zapytania zakończy się niepowodzeniem, całe zapytanie jest

56
00:04:13,200 --> 00:04:17,340
wycofywane, abyś nie mógł z uszkodzonymi danymi w

57
00:04:17,340 --> 00:04:21,670
bazie danych, dlatego faktycznie zawijasz każde zapytanie w takiej transakcji.

58
00:04:21,750 --> 00:04:26,760
To tworzy transakcję lub inicjuje transakcję, a następnie daje ci dostęp do tego obiektu

59
00:04:26,790 --> 00:04:30,830
transakcji tutaj w tej funkcji, która zostanie dla Ciebie wykonana.

60
00:04:30,840 --> 00:04:37,890
Tak więc tutaj możemy teraz użyć tego obiektu transakcji do wykonania zapytania SQL

61
00:04:37,890 --> 00:04:39,450
za pomocą

62
00:04:39,450 --> 00:04:48,260
metody wykonania SQL, co również jest tutaj udokumentowane. Więc uruchom SQL bierze teraz ciąg, który opisuje twoje zapytanie SQL i

63
00:04:48,530 --> 00:04:52,500
jest to część, w której możesz zanurzyć się w tym

64
00:04:52,520 --> 00:04:57,450
dokumencie SQL, o którym wspomniałem wcześniej, gdzie możesz dowiedzieć się wszystkiego o języku SQL.

65
00:04:57,560 --> 00:05:02,840
Teraz chcę utworzyć tutaj tabelę, którą wykonujemy za pomocą polecenia create table i

66
00:05:02,870 --> 00:05:03,980
nie trzeba tego

67
00:05:03,980 --> 00:05:11,600
pisać wielkimi literami, po prostu robię to, aby wyjaśnić, że są to standardowe polecenia wbudowane w język SQL i

68
00:05:11,600 --> 00:05:12,590
chcę

69
00:05:12,590 --> 00:05:19,130
stwórz tabelę, jeśli nie istnieje, co robimy z ograniczeniem, jeśli nie istnieje tutaj, a teraz nazwą

70
00:05:19,130 --> 00:05:20,750
tabeli będą miejsca, małe

71
00:05:20,750 --> 00:05:23,300
litery, teraz to moja własna dynamiczna

72
00:05:23,360 --> 00:05:28,760
rzecz tutaj, właśnie chcę ją nazwać miejscami, a teraz pomiędzy w nawiasach konfigurujesz zawartość

73
00:05:28,760 --> 00:05:31,110
tabeli, a następnie możesz dodać średnik.

74
00:05:31,130 --> 00:05:35,420
Więc teraz definiujemy różne pola, które chcemy mieć w tej tabeli, różne

75
00:05:35,450 --> 00:05:42,380
kolumny, że tak powiem, i chcę mieć kolumnę identyfikatora, a ja ustawię to na liczbę całkowitą typu, która jest jednym

76
00:05:42,380 --> 00:05:44,660
z obsługiwanych typów danych w

77
00:05:44,660 --> 00:05:50,360
SQL i będzie to klucz podstawowy, co oznacza, że będzie również musiał być unikalny, nie możesz

78
00:05:50,360 --> 00:05:55,400
mieć tego samego identyfikatora dwa razy i automatycznie wygeneruje ten identyfikator dla ciebie, co

79
00:05:55,400 --> 00:05:57,880
jest bardzo wygodne i nie powinno być

80
00:05:57,890 --> 00:06:03,680
puste, więc dodanie pusta wartość nie będzie dozwolona. Teraz przecinkiem możemy dodać następną

81
00:06:03,680 --> 00:06:08,030
kolumnę, którą chcemy mieć i będzie to mój tytuł.

82
00:06:08,030 --> 00:06:14,460
Teraz tytuł powinien być tekstem, a jeśli chcesz, możesz również dodać wartość null, wszystkie moje dane

83
00:06:14,670 --> 00:06:17,200
nie powinny mieć wartości null.

84
00:06:17,670 --> 00:06:22,860
Teraz oprócz tytułu chcę również przechowywać imageUri, a także tekst, który nie

85
00:06:22,860 --> 00:06:24,110
jest pusty.

86
00:06:24,120 --> 00:06:28,950
Jest to oczywiście tekst, a nie plik lub coś w tym rodzaju, ponieważ

87
00:06:29,220 --> 00:06:34,020
nie przechowujemy pliku w bazie danych, przechowujemy ścieżkę do pliku w bazie

88
00:06:34,020 --> 00:06:40,530
danych, który jest ciągiem, a teraz czegoś innego będziemy potrzebować później, Chcę również skonfigurować mój adres, który

89
00:06:40,530 --> 00:06:47,760
jest tekstem, który powinien być ciągiem opisującym adres miejsca i pole szerokości geograficznej lub po prostu lat, który jest rzeczywisty,

90
00:06:47,760 --> 00:06:54,990
który jest liczbą zmiennoprzecinkową na końcu i długość geograficzna tutaj w skrócie lng, która jest również rzeczywista i nie

91
00:06:55,050 --> 00:06:56,330
są one zerowe.

92
00:06:56,340 --> 00:07:03,090
Teraz nie pobieramy jeszcze lokalizacji, ale zrobimy to później i podamy lokalizację

93
00:07:03,090 --> 00:07:10,080
jako kombinację szerokości i długości geograficznej, która jest standardowym sposobem wyrażania punktów na świecie.

94
00:07:10,110 --> 00:07:14,150
Tworzy to teraz taką tabelę, jeśli jeszcze nie istnieje.

95
00:07:14,150 --> 00:07:20,130
Teraz metoda wykonania SQL przyjmuje również drugi argument, który jest tablicą argumentów, które pojawią się później, których

96
00:07:20,130 --> 00:07:22,500
nie potrzebujemy jeszcze, byłyby to argumenty

97
00:07:22,590 --> 00:07:26,850
dynamiczne, które można wprowadzić do tego zapytania, ale nie potrzebujemy tego tutaj

98
00:07:27,120 --> 00:07:33,810
i mamy tutaj dwie funkcje jako argument trzeci i czwarty. Pierwszą funkcją, którą przekazujemy, jest funkcja sukcesu,

99
00:07:33,810 --> 00:07:35,790
która jest wykonywana,

100
00:07:36,000 --> 00:07:38,940
jeśli polecenie to się powiedzie.

101
00:07:38,940 --> 00:07:43,140
Drugi argument to funkcja błędu, która jest wykonywana, jeśli to się nie powiedzie.

102
00:07:43,200 --> 00:07:48,930
Teraz pierwszy argument do każdej funkcji tutaj i te funkcje są oczywiście wykonywane w twoim

103
00:07:48,930 --> 00:07:50,510
imieniu przez pakiet

104
00:07:50,520 --> 00:07:54,990
SQL, więc te funkcje zawsze jako pierwszy argument uzyskują w zasadzie wykonane

105
00:07:55,140 --> 00:07:59,490
zapytanie i dodając tutaj podkreślenie jako nazwę, sygnalizuję, że Nie dbam

106
00:07:59,490 --> 00:08:01,740
o to, ale interesuje mnie drugi

107
00:08:01,740 --> 00:08:10,130
argument i tutaj byłby to mój błąd, a teraz, aby uczynić go użytecznym w łatwy sposób, właściwie zawinę to w obietnicę niestandardową.

108
00:08:10,170 --> 00:08:17,100
Więc tutaj utworzę obietnicę, używając nowej obietnicy, obietnic wbudowanych w JavaScript i obsługiwanych przez wersję JavaScript React

109
00:08:17,100 --> 00:08:23,820
Native używa i obietnica przyjmuje funkcję, która przyjmuje argument i funkcję odrzucenia jako argument, a teraz możemy

110
00:08:23,910 --> 00:08:25,290
przenieść tę bazę

111
00:08:25,800 --> 00:08:32,190
danych kod transakcji tam, a w przypadku powodzenia, nazywam rozwiązać, co oznacza, że zewnętrzna obietnica zostanie

112
00:08:32,220 --> 00:08:37,200
rozwiązana, w przypadku błędu, nazywam odrzucenie i przekazuję mój błąd tutaj, a

113
00:08:37,200 --> 00:08:41,220
następnie mogę zwrócić obietnicę tutaj ogólnie w mojej metodzie

114
00:08:41,220 --> 00:08:47,400
init i teraz mogę wywołać metodę init z innych miejsc w aplikacji i otrzymuję obietnicę,

115
00:08:47,400 --> 00:08:52,220
która zostanie rozwiązana, jeśli uda nam się zainicjować bazę danych, czyli

116
00:08:52,230 --> 00:08:58,440
przy tworzeniu tabeli lub jeśli napotkamy błąd. Nawiasem mówiąc, jeśli żadna tabela nie zostanie utworzona,

117
00:08:58,440 --> 00:09:06,680
ponieważ już istnieje, nie otrzymamy błędu, ale nadal będziemy w stanie powodzenia. Dzięki temu nadal nie przechowujemy niczego w bazie

118
00:09:06,680 --> 00:09:10,100
danych, ale konfigurujemy bazę danych.

119
00:09:10,100 --> 00:09:15,260
Upewnijmy się teraz, że nazywamy się init, i oczywiście miejscem, w którym można to nazwać, jest aplikacja. plik js, ponieważ chcemy

120
00:09:15,260 --> 00:09:18,060
zainicjować bazę danych tak szybko,

121
00:09:18,140 --> 00:09:25,700
jak to możliwe po uruchomieniu naszej aplikacji. Więc zaimportuję coś z mojego folderu pomocników tam, z pliku bazy danych, a to jest coś,

122
00:09:25,700 --> 00:09:30,620
co nie dziwi, a więc tutaj, kiedy ta aplikacja. Plik js jest wykonywany, gdy

123
00:09:30,750 --> 00:09:37,550
inicjalizujemy również magazyn Redux i tak dalej, chcę wywołać init tutaj, a teraz init jest

124
00:09:37,550 --> 00:09:45,380
albo udany, albo nie, więc na razie dodam blok wtedy, w którym mówię, że baza danych zainicjowała dziennik

125
00:09:45,770 --> 00:09:46,520
konsoli,

126
00:09:46,550 --> 00:09:54,200
więc to jest przypadek sukcesu lub blok przechwytywania, w którym pojawia się potencjalny błąd, w którym konsola logowania

127
00:09:54,230 --> 00:10:03,610
inicjuje db nie powiodła się, a następnie konsola loguje otrzymany błąd. A jeśli teraz to zapiszemy, powinieneś zobaczyć tutaj w zainicjowanej bazie danych

128
00:10:04,000 --> 00:10:09,880
dziennika, która jest wyjściem z iPhone'a, a teraz, gdy uruchomiła się na Androidzie, zobaczysz

129
00:10:09,880 --> 00:10:11,920
ją również dla Androida.

130
00:10:12,070 --> 00:10:18,610
Więc to działa, a teraz mamy bazę danych zainicjowaną, czas dodać teraz więcej metod, aby upewnić się, że możemy

131
00:10:18,610 --> 00:10:21,820
również wstawiać dane, a później oczywiście również pobierać dane.