1
00:00:02,150 --> 00:00:08,840
Więc teraz byłoby miło nie tylko wyświetlać powiadomienie użytkownikowi, ale faktycznie zrobić coś w naszym

2
00:00:08,840 --> 00:00:09,500
kodzie.

3
00:00:09,530 --> 00:00:16,190
Po otrzymaniu takiego powiadomienia lub gdy użytkownik go stuknie, ponieważ często to właśnie chcesz zrobić.

4
00:00:16,700 --> 00:00:24,440
Jeśli aplikacja czatu wysyła powiadomienie i użytkownik stuka je, zazwyczaj chcesz zabrać użytkownika

5
00:00:24,440 --> 00:00:25,660
na czat.

6
00:00:25,790 --> 00:00:29,780
Powiadomienie należy do i oferują one tutaj w naszej aplikacji zastępczej.

7
00:00:29,810 --> 00:00:32,990
Możemy również zrobić coś po otrzymaniu powiadomienia.

8
00:00:34,310 --> 00:00:38,570
Do tego mamy szereg funkcji zapewnianych przez ten pakiet powiadomień.

9
00:00:39,500 --> 00:00:45,260
Zarejestruję się i nigdy nie wykorzystam tutaj faktu, aby uporządkować kod.

10
00:00:45,530 --> 00:00:50,840
Technicznie rzecz biorąc, moglibyśmy użyć tego samego efektu użycia, ponieważ tutaj mam inną funkcję, która powinna działać

11
00:00:50,840 --> 00:00:53,990
tylko wtedy, gdy ten komponent jest montowany po raz pierwszy.

12
00:00:54,860 --> 00:00:58,740
I tutaj możemy teraz użyć tego obiektu powiadomień, który zaimportowaliśmy.

13
00:00:59,300 --> 00:01:04,160
I na tej podstawie możemy zadzwonić do otrzymanego powiadomienia słuchacza.

14
00:01:04,850 --> 00:01:11,300
Jest to metoda, która pozwala nam zdefiniować kod, który pozwala nam zdefiniować funkcję na końcu.

15
00:01:11,570 --> 00:01:15,530
Należy to wykonać po otrzymaniu powiadomienia przychodzącego.

16
00:01:15,680 --> 00:01:16,910
I ważne

17
00:01:17,150 --> 00:01:18,200
Aplikacja jest uruchomiona.

18
00:01:19,230 --> 00:01:21,870
Więc tutaj otrzymujemy te powiadomienia.

19
00:01:24,190 --> 00:01:29,090
I na razie możemy po prostu zablokować rok powiadomienia w konsoli, aby zobaczyć, co jest w środku.

20
00:01:29,840 --> 00:01:32,050
A teraz tutaj dodaj otrzymane powiadomienie.

21
00:01:32,060 --> 00:01:35,270
Listener faktycznie zwraca nam niektóre dane.

22
00:01:35,720 --> 00:01:43,280
Daje nam subskrypcję, ponieważ oczywiście ta metoda konfiguruje bieżącą subskrypcję dla każdego przychodzącego

23
00:01:43,280 --> 00:01:44,420
powiadomienia.

24
00:01:44,600 --> 00:01:48,110
Ta funkcja dysfunkcji zostanie uruchomiona.

25
00:01:48,710 --> 00:01:54,830
To miłe, ale czasami chcesz przestać to robić, zwłaszcza jeśli masz większą aplikację z

26
00:01:55,070 --> 00:01:57,590
większą liczbą komponentów i ekranów.

27
00:01:58,070 --> 00:02:03,950
Jeśli skonfigurujesz tę subskrypcję na jakimś ekranie w swojej aplikacji, zdecydowanie chcesz ją wyczyścić.

28
00:02:04,160 --> 00:02:10,820
Jeśli użytkownik nawiguje, a element ekranu jest odmontowany, a ta subskrypcja tutaj pozwala to

29
00:02:10,820 --> 00:02:13,160
zrobić, umożliwia anulowanie subskrypcji.

30
00:02:14,000 --> 00:02:20,810
Teraz, ponieważ używamy faktów, możemy po prostu zwrócić tutaj funkcję, a funkcja dead będzie funkcją czyszczenia, która

31
00:02:20,930 --> 00:02:28,010
jest wykonywana automatycznie przez reakcję za każdym razem, gdy ten efekt ma się uruchomić ponownie lub gdy element jest

32
00:02:28,010 --> 00:02:30,890
odmontowany, co jest dokładnie czego tu chcemy.

33
00:02:31,460 --> 00:02:36,030
A potem ta funkcja czyszczenia, możemy wtedy wywołać subskrypcję usunąć kropkę.

34
00:02:36,230 --> 00:02:41,900
A to usunie tę subskrypcję i szerokie wycieki pamięci lub niepożądane zachowania.

35
00:02:44,020 --> 00:02:50,710
Dzięki temu mamy wszystko, czego potrzebujemy do obsługi naszego przychodzącego powiadomienia, jeśli jest to ważne.

36
00:02:50,890 --> 00:02:51,910
Aplikacja jest uruchomiona.

37
00:02:52,630 --> 00:03:01,000
Wróćmy tutaj, kliknij powiadomienie wyzwalacza w Androidzie i poczekaj, aż pojawi się to powiadomienie.

38
00:03:02,180 --> 00:03:04,130
I zobacz, co się potem stanie.

39
00:03:05,180 --> 00:03:06,560
Oto powiadomienie.

40
00:03:07,040 --> 00:03:11,960
A teraz w terminalu widzimy dziennik konsoli dla Androida.

41
00:03:12,440 --> 00:03:17,750
I widzimy, że jest to obiekt powiadomienia, który, jak sądzę, jest tutaj zamknięty.

42
00:03:18,750 --> 00:03:21,200
I widzimy treść powiadomienia.

43
00:03:21,260 --> 00:03:22,310
Ciało było ustawione.

44
00:03:22,520 --> 00:03:23,600
Tytuł, który ustaliliśmy.

45
00:03:23,930 --> 00:03:27,890
Gdybyśmy dodali dodatkowe metadane, moglibyśmy również wyodrębnić dane.

46
00:03:28,460 --> 00:03:29,360
I tak dalej.

47
00:03:29,930 --> 00:03:34,910
Jest to oczywiście bardzo wydajne, ponieważ niezależnie od rodzaju tworzonej aplikacji można dodawać

48
00:03:34,910 --> 00:03:41,060
potrzebne dane, zwłaszcza za pomocą tego dodatkowego obiektu danych, którym mogą być dowolne dane wybrane przez użytkownika.

49
00:03:41,300 --> 00:03:48,080
Na przykład moje specjalne dane, które są tylko tekstem, liczbą lub czymkolwiek innym.

50
00:03:48,560 --> 00:03:56,270
Następnie możesz przeanalizować statystyki, dane i to powiadomienie przychodzące w detektorze powiadomień, a następnie zareagować na nie

51
00:03:56,270 --> 00:03:57,950
w swojej aplikacji.

52
00:03:59,000 --> 00:04:02,420
Możesz na przykład przejść do innego ekranu.

53
00:04:02,720 --> 00:04:04,810
Możesz pokazać alert, modalny.

54
00:04:05,000 --> 00:04:09,200
Możesz zrobić wszystko, co musisz zrobić po otrzymaniu takiego powiadomienia.

55
00:04:10,010 --> 00:04:15,860
Ale oczywiście tutaj jest to tylko lokalne powiadomienie, gdy aplikacja jest uruchomiona na pierwszym planie.

56
00:04:16,370 --> 00:04:22,520
Dlatego zobaczmy teraz, jak możemy zareagować na stuknięcie użytkownika w tym powiadomieniu.

57
00:04:22,820 --> 00:04:24,260
Jeśli aplikacja została zamknięta.